Het hotelcomplex ligt aan Playa Blanca. Een rotsachtige kust die meteen doet denken aan een maanlandschap door het zwarte zand.

Je hebt er een lange promenade waar je langs het water kan wandelen en waar je toffe winkeltjes en gezellige bars en terrasjes 

tegenkomt. De boulevard loopt tot aan het haventje, van daaruit vertrekt de boot naar het buureiland Fuerteventura.

Playa Blanca is van oorsprong een klein vissersdorp dat is uitgegroeid tot een rustige toeristenplaats. Dit schilderachtige dorpje met voornamelijk witte huisjes is gelegen aan het zuidelijkste puntje van Lanzarote. Playa Blanca beschikt over drie kleine, witte zandstranden waaronder Playa Flamingo en Playa Dorada.

Aan de haven kan je slenteren langs leuke winkeltjes en kan je iets drinken op een gezellig terrasje in de zon.

Een avondwandeling is zeker ook een aanrader. Het is er zalig wandelen langs de boulevard en je kan dan genieten van de ondergaande zon... prachtig!

We maakten er een georganiseerde daguitstap naar Parque Nacional de Timanfaya. Een echte aanrader. 

Het beschermde natuurgebied laat zien dat Lanzarote een vulkanische eiland is.

In het zuidwesten van Lanzarote ligt het ruigste deel van het eiland: Parque National de Timanfaya. 

Timanfaya Nationaal Park is een topattractie op Lanzarote.

Toen we daar aankwamen met de bus stonden de kamelen al op ons te wachten om een tochtje te maken door dit bijzondere

maanlandschap. Een unieke ervaring! Op zo'n kameel zit je echt hoog, dat was toch wel even wennen.

Eén van de medewerkers van het park liet ons in een cirkel staan en geeft iedereen een beetje lavagrind dat hij op een bepaalde plek van de bodem haalt. Het grind is bijna te warm om vast te pakken.

Het publiek mag rondom een kuil gaan staan. Je voelt en ziet de warmte al uit de kuil omhoog komen. Er wordt een bosje stro bovenaan de kuil gelegd. Al snel gaat het stro roken en binnen tien tot twintig seconden vliegt het als gevolg van de warmte in brand. Er komt geen vuur aan te pas om het stro in brand te steken, de warmte is voldoende.

In de grond zijn kokers aanwezig die de grond ingaan. Zodra de toeschouwers op veilige afstand staan giet een medewerker er een beetje water in. Er komt dan een beetje stoom uit de pijp. Dat is een voorproefje van wat er komen gaat. De medewerker of gids vertelt dat je nu je camera standby moet houden, want je hebt 2 seconden om te reageren. Er wordt nu een grotere hoeveelheid water in gekapt...... twee seconden later spuit het in een klap meters omhoog.

Bij het restaurant is er een put van zes meter diep waar vulkanische warmte uit komt. De temperatuur in het gat is hoger dan driehonderd graden Celsius. Boven het gat ligt een rooster waar het restaurant aardappels op gaart en vlees op barbecuet.

Als we met de bus verder rijden op weg naar La Geria naar een artisanale galerij waar ze producten maken van het sap van een soort cactus. De plant heeft grote bladen. De binnenkant van zo’n blad bevat een gelachtige stof. Dat stofje heb je nodig uit de Aloë vera-plant. We  komen we voorbij een eigenaardig landschap. Je ziet er allemaal stenen in halve cirkels op elkaar gestapeld. Hier groeien jonge nieuwe druivenplantjes. Die halve stenen cirkels beschermen de jonge plantjes tegen de wind.

Ook mooi was een bezoek aan De Jameos del Agua, een complex van lavagrotten, gelegen in het lavaveld van de vulkaan Monte Corona op het Canarische Eiland Lanzarote.

Wat heeft Cesar Manrique prachtig gebruik gemaakt van de natuur, het vulkaanlandschap!
Het is een imposante prachtige creatie.

César Manrique was een Spaanse kunstschilder, beeldhouwer, architect en bouwadviseur. Zijn stijl kan worden beschouwd als non-figuratief, in evenwicht met de omringende natuur.

In de Vallei van de 1000 palmen zie je vooral witte huisjes. Mooi in contrast met de groene vallei. We maakten een stop in Yaiza.

We reden ook voorbij de zoutvlaktes Salinas de Janubio.

Zeker ook een bezoek waard is El Golfo. Een vissersdorp omgeven door lava.

El Golfo is een klein plaatsje aan de westkust van het Canarisch eiland Lanzarote. Het dorp is een toeristische trekpleister dankzij de

bijzondere rotsformaties die er te zien zijn: de steile vulkanische rotswanden aan de kust en een klein groen meertje, het Lago Verde.

Een gifgroen meer in een maanlandschap. Levert toch wel unieke foto's op.

We rondden onze mooie reis in Lanzarote af in Marina Rubicon.

Marina Rubicón bevindt zich in het zuiden van Lanzarote en is een van de meest complete jachthavens van het eiland. Het ligt tussen de stranden van Papagayo en Playa Blanca en is beschermd tegen de passaatwinden.