Aveyron

Aveyron is een Frans departement. Het departement dankt zijn naam aan de gelijknamige rivier. In 2018 gingen we hier 10 dagen op reis.
We hadden geen al te hoge verwachtingen en waren des te meer verwonderd over de
prachige natuur.
De Aveyron ligt in het zuidwesten van Frankrijk en is een echte natuurbestemming.
De grote natuurgebieden, valleien, bergen en meren vonden we ideaal leuke foto's en
ontspanning.
We ontdekten veel meer prachtige dingen die u zullen verbazen. Ik geef jullie enkele
leuke plekjes mee die zeker de moeite waard zijn om te verkennen.
We logeerden in een heel rustig gelegen hotel met een zalig zwembad. Het hotel lag aan de rivier de Truyère, in Entraygues-sur-Truyère.
We hadden er stralende zon, mooi en warm weer de hele periode.
Het stadje is klein maar gezellig. Er is ook een wekelijkse markt in het centrum. Je vindt daar ook enkele terrasjes waar je iets kan drinken
en eten. Een charmant stadje op de samenloop van de Lot en de Truyère.












Toen we daar een wandeling maakten passeerden er net ontelbaar veel oldtimers. Met mijn fototoetsel in de aanslag, kon ik snel enkele
oldtimers vereeuwigen.



We bezochten Estaing, waar de rivier Coussane uitmondt in de Lot. De grote rivier slingert zich om het dorp heen waardoor het aan drie kanten water heeft. Als je de stad binnen rijdt zie je in de verte al een burcht staan: Château d’Estaing. We zijn even gestopt met de auto om een foto te trekken.
Het dorp heeft naast het kasteel vanzelfsprekend een kerk en een gezellig centrum met mooi uitzicht over de Lot en de oude brug.
Het was er heel gezellig kuieren. Heel wat pittoreske plekjes kon ik er fotograferen.
Het verleden van het dorp in de Aveyron is het verhaal van de pelgrimsreis naar Santiago de Compostella.
Het pleintje in het centrum is één van de meest karakteristiek plekken van het dorp omdat zowel de kerk als het kasteel hoger liggen. Om
bij de ingang van de kerk te komen moet je eerst een flinke trap beklimmen.
Het hele stadje is mooi opgesmukt met prachtige bloemen. Wij maakte naast een wandeling in het stadje, ook via een hele klim naar
boven een mooie wandeling met uitzicht op het stadje.












Een volgende uitstap bracht ons naar de Cascade saut du chien in Montézic.
Het was alweer een snikhete dag en de zon brandde al van 's ochtends.
Het was dus wel verkoelend om een waterval op te zoeken. Gelukkig lag de wandeling met steile klimpartijen in een bos zodat we wat
schaduw hadden bij het klimmen. Het was best vermoeiend, maar adembenemend mooi en stil daar.
Deze plek leverde mij weer een reeks prachtige plaatjes op.






We reden door naar het Reservoir van Montézic .



We combineerden dezelfde dag ook met een wandeling aan de Lac de Maury. Het was er verlaten en stil. Er zaten enkele mama's met
kinderen aan de waterkant. Verder was er niemand te bespeuren.





Je kon er pedalo's huren, maar wij hielden het bij een wandeling.
We eindigden onze dag met een bezoekje aan het dorpje Montézic. Daar was niet zoveel te zien en het lag er heel verlaten bij.



Een volgend plaatsje om te bezoeken was Chateau de Valon. Het was een snikhete dag. De zon straalde.
Chateau de Valon bevindt zich in Lacroix-Barrez. Het is een middeleeuws kasteel uit de 14e eeuw.
Het ligt prachtig op een berg en heeft een prachtig uitzicht, moet je gezien hebben.
Geweldig voor kinderen en moedigt hen aan om over het verleden te leren. Er staan kasten vol verkleedkledij die zowel volwassenen als
kinderen kunnen aantrekken voor de rondleiding doorheen het kasteel. Een topper voor jonge gezinnen dus.
Een wenteltrap brengt je helemaal tot boven waar je getrakteerd wordt op een machtig uitzicht.









Op onze weg naar huis zorgden een kudde schapen voor een wegversperring. Die beestjes hadden echt geen zin om plaats te ruimen. Er zat niks anders op of achter hen aan te rijden in een 'schapen'-gangetje.



De volgende ochtend reden we naar Espeyrac. Het is een gemeente in het Franse departement Aveyron.
Het vormt de laatste etappe voor Conques op de bedevaartweg naar Santiago de Compostella.
Je zag daar dus ook echt wel veel bedevaarders op pad.
Het kijkt uit over de prachtige vallei van de Daze, tussen de valleien van de Lot en Dourdou.









Conques was onze volgende bestemming. Conques is een dorp en voormalige gemeente in het departement Aveyron in Frankrijk.
Ik vond het daar echt prachtig en idyllisch! Uren kan je daar rond slenteren en ik bleef maar foto's trekken. Echt elk huis, elke straat, elk
zichtje is er subliem. Je kuiten krijgen weer heel wat ups en downs te verwerken, maar het is het zeker waard. De uitzichten zijn
waanzinnig mooi! Daar is het wel druk en heel toeristisch. Het was aanschuiven om er je auto te parkeren op een grote parking. Gelukkig
waren we er vroeg, want even later stond er een file om op de parking te geraken.
Ik vond dit de mooiste uitstap in die streek.









Onze uitstap naar Rodez deden we onder grijze wolken.
Je wandelt er van de kronkelige paden in het park tot de voetgangersstraatjes in het oude centrum, je ziet er meteen de rode zandsteen
van de kathedraal Notre-Dame, ontdekt er de charme van de kleine pleintjes in het historische centrum.
Voor de bouw van de kathedraal is maar liefst driehonderd jaar nodig geweest ! Er heerst een betoverende sfeer: monumentaal orgel,
oude en moderne glas-in-loodramen, overvloedig versierde koorstoelen, retabel, kapel. Een bezoekje waard.
Je kan ook de klokkentoren beklimmen. De klokkentoren van de kathedraal Notre-Dame stijgt tot 87 meter boven de stad. U kunt hier
helemaal rondkijken over de stad en het omringende platteland, het plateau van de Lévézou en de Aubrac ....
Tijdens de klim pauzeert u op een aantal terrassen die de planeten genoemd worden, in de klokkenruimte, de ovenruimte …
Wij deden dit zelf niet door het slechte weer.
Verder kan je de sfeer van de stad opsnuiven, genieten van een drankje op een terras van een van de vele cafés en de etalages bekijken.
Door de motregen konden wij jammer genoeg geen terrasje doen. We aten binnen in een zeer gezellige, maar zeer drukke bistro.











We reden door op zoek naar de Cascade Salles-la-Source. Een hoge waterval zomaar tussen de huizen gelegen.
Met een trap kon je naar boven. Buiten deze mooie waterval viel er anders niet veel te beleven.



We sloten onze reis af met een bezoek aan Espalion. Opnieuw onder een donkere hemel. Maar toch kon dit stadje ons wl bekoren.
De plaatselijke bevolking speelde er jeux-de-boules op een plein.
Een stadje aan de oevers van de Lot, met een schilderachtige charme. Echt fotogeniek.
Espalion staat bekend om zijn gezellige centrum en het kasteel Calmont d' Olt, dat op een hoge rots ligt.
Een mooie brug is de zogenaamde Pont-Vieux. Deze oude brug over de rivier Lot is eeuwen oud en staat vermeld op de Werelderfgoedlijst
van UNESCO, als deel van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela.
Langs de rivier Lot zijn verschillende oude leerlooierijen te zien.
Hoewel het plaatsje niet bijzonder groot is, is een wandeling door het historische centrum absoluut de moeite waard.









Maak jouw eigen website met JouwWeb